Ամեն անգամ, երբ լսում եմ ՀՀԿ-ականներից որևէ մեկին, ով ասում է, թե բա` մենք իշխանության կռիվ չենք տալիս, մեզ իշխանություն պետք չի, ինձ մոտ «կարճ միացում» է լինում:
ՈՒկրաինայի խնդրով բանակցություններն ապագա աշխարհակարգի սկզբունքների մասին են։
Ովքեր կլինեն պայմանավորվող կողմերը, նրանք էլ կլինեն նոր «Անվտանգության խորհրդի» անդամներն ու երաշխավորները:
Եվրոպան դուրս է մնացել այդ բանակցություններից, այսինքն, ԵՄ գլխավոր երկրները դառնում են «սովորական» պետություններ։
Սա է պատճառը, որ խանգարում են խաղաղության բանակցության կայացմանը։
Միանգամից պատասխանենք վերնագրով առաջադրված հարցադրմանը. Վաշինգտոնում երեկ մեկնարկած ու կարճ ժամանակ անց տապալված բանակցություններով դա չհաջողվեց: Պատերազմը դեռ անորոշ ժամանակով կշարունակվի, այն ավարտելու առումով ԱՄՆ- ի նախագահ Դոնալդ Թրամփի և այլ բարձրաստիճան պաշտոնյաների լավատեսական սպասումները չարդարացան:
Զելենսկիին թևեր տվողը հիմա ձեռքերն է շփում։
Էրդողանը Զելենսկուն վերցնելու է իր ամբողջական վերահսկողության տակ, եթե ԱՄՆ-ը հիմա կտրուկ քայլեր չանի, որպեսզի սանձի Ուկրաինային թևեր տվողին, ապա մոտ ապագայում Թուրքիան դառնալու է մի մեծ գլխացավանք թե՛ Եվրոպայի, թե՛ ԱՄՆ-ի, իսկ հետո արդեն ՌԴ-ի համար...
Մի քանի տարի է՝ մարդկանց գաղափարապես նախապատրաստում էին քաղաքական աշխարհի անմարդկային աշխարհընկալմանը, և դա մատուցում էին որպես քաղաքական օրինաչափություն, նաև հաղթանակ-փոխվում է աշխարհակարգը, ստեղծվում է բազմաբևեռ աշխարհ, որի հիմնական գաղափարախոսությունը ուժի իրավունքն է:
Հրապարակներով, փողոցներով, նրբանցքներով, հազար ու մի ծակ ու ծուկով հորձանք էր բարձրանում:
ՈՒռցորվում, փոթորկվում, փրփրում, կատաղած պատեպատ զարկվում:
Սելավ ա, սելա:
Խաբարդա...
Ի՞նչ է ուզում անել Թուրքիան պանթուրքիստական խելացնոր գաղափարն իրագործելու համար։
Դեռևս նախկին ԱԳ նախարար Ահմեդ Դավութօղլուն տվել է Թուրքիայի ռազմավարական խորության գաղափարը, որով մերձավոր տարածաշրջանային գոտին ներառում էր Հարավային Կովկասը, Բալկանները, Մերձավոր Արևելքը, և Միջերկրածովյան-Էգեյան գոտին...